غروبی خسته و سرد
نگاهی سبز و ساده
درختی برگها را
به دست باد داده
زمین لبریز خش خش
صدای باد پاییز
و شعر تازه ای گفت
برای باد پاییز
دوباره بوی آتش
چه لبخندی به پا شد
رسیده فصل پاییز
که او مهمان ما شد
بیا با من سرودی
بخوان تو باز با ما
بگو به فصل پاییز
خوش آمدی به اینجا
1380/8/4
بازهم بادبادک پریده
رفته تا قلعه آسمانی
بی صدا سرکشیده در آنجا
کرده یکباره او شادمانی
غول افسانه ها چند قرنی است
در دل ابر ها خانه دارد
باز دنبال آن بادبادک
در هوا ناگهان می گذارد
می دود بادبادک به پایین
غول می ماند و قصه هایش
باز شکلک درآورده انگار
بادبادک در آنجا برایش
خواب از چشم هایم پریده
می شوم باز بیدار امشب
قصه و خواب بوده گذشته
نیست جز خواب انگار امشب
17/7/78
صدای مهر تازه
صدای زنده بودن
صدای شعر پر شور
برای گل سرودن
صف کلاس و قرآن
کلاس و میز و دفتر
صدای شوق تازه
کتاب و حس دیگر
