کوچه آرام خوابیده انگار
در دلش هیچ حرفی نمانده
در دل خاطرات جدیدش
نقش هایی ز برفی نمانده
کوچه با هوهوی باد در خواب
می رود تا زمستان پر برف
زمزمه می کند سرد و ساده
باز او شعر دستان پر برف
آسمان ابری اما نیامد
در شب چله انگار برفی
خواب می بیند او خواب سرما
خواب او هست هر بار برفی
