سمت بی نظیر کوچ

خبرهای جدیدی داشت انگار

صدای زنگ های مانده در دشت

خبرآمد که گله پر هیاهو

از اینجا رفت و از این دشت بگذشت

 

به دنبالش دل من شاعری بود

که از کوچ و شب و آواز می گفت

صدای زنگ ها این بار با شوق

برایم شعر های ناز می گفت

 

در این پاییز پر رنگ پر از شوق

به سمت بی نظیر کوچ می رفت

سکوت دشت را می ریخت درهم

و گله در مسیر کوچ می رفت

نام سرخ

بهانه می کند آب 

به یاد ظهر تشنه 

دوباره نقشی از خون 

دوباره تیغ و دشنه 

تمام شهر دارند 

نوای نوحه خوانی 

صدای گریه هایی 

به رنگ آسمانی 

تمام کوچه ها پر 

پر از صدای گریه 

صدای های هایی 

ز لحظه های گریه 

تمام شهر غمگین 

تمام شهر خسته 

دلم دخیل خود را 

به نام سرخ بسته