سبز در سبز
سه شنبه, ۳ ارديبهشت ۱۴۰۴، ۱۲:۵۲ ب.ظ
کاش باران ببارد ببارد
بر سر کوه و صحرای تشنه
آسمان با زمین دوست گردد
بعد از این حس تنهای تشنه
در دعا در نیایش در احساس
شاخه های یقین سبز در سبز
گله از هر طرف رو بیارد
سبز باشد زمین سبز در سبز
باز جاری شود چشمۀ سرد
پر تلاطم به شهر خیالی
شعر تازه بخواند پرستو
بگذرد خشکی و خشکسالی
من تماشاگرم چون درختان
آسمان نقشی از ابر دارد
کودک و پیر با غصه گفتند
کاش باران ببارد ببارد
