مثل پیر مهربان قصه ها

ایستاده

در کنار جاده

مثل پیر مهربان قصه ها

با تبسمی سپید

نقشی از امید را کشیده است

راه را نشان دهد

راه رفتن از زمین به سمت اوج

راه بی کرانگی

راه سرخ آسمان

عکس ساده اش هنوز هم

رهنمای ما به سمت  بودن است

سمت راهی از شقایق و امید

مثل مرد

لحظه ای 

ایستاد 

دوردست بوی خطر می رسید 

زمزمه ی سبز سفر می رسید 

پشت سر 

چشم ها منتظر کار بزرگ و امید 

همهمه ی مرد و زن 

دست خدا هست به همراهتان 

ناگهان 

بر لب او 

زمزمه ای دیگر است 

یاد دل انگیز گل و مادر است 

بعد از آن 

مثل مرد 

ایستاد 

رفت به سمت خطر 

 

نوجوان روزهای رفته

 

می شناسی اش 

نوجوان روزهای رفته است 

در صف بلند بی نشانه هاست 

از کرانه هاست 

سبزو سرخ از ترانه هاست 

می شناسی اش

آن دلیر سرفراز 

در کلاس بی هیاهوی امید 

از تبار عزت است 

عکس پاک او نشان غیرت است 

صد درود ما به گل 

صد سلام ما به او 

کاش بیاید بهار

لحظه ها پر شتاب 

دست ها بی قرار 

چشم ها منتظر دیدن روی بهار 

سینه ها مضطرب 

شهرها پرشده از اضطراب 

کاش بیاید بهار 

در دل پاییز غریب زمین