مزرعه شعر
چهارشنبه, ۱ آذر ۱۴۰۲، ۰۱:۲۲ ب.ظ
می درخشد هر صبح
ده ما با خورشید
پر شده این ده ما
از هزاران امید
ده ما با گلها
دوستی دیرینه است
دل این مردم ده
باصفا، بی کینه است
صبح ها بانگ خروس
می دهد مژده ی کار
صبح ها با این بانگ
می شوم من بیدار
پونه های اینجا
بوی خوبی دارند
مردمان این ده
شعر گل می کارند
فصل پاییز که شد
شعرشان می روید
باد از مزرعه ها
شعر را می بوید
۱۳۷۷/۷/۱۳
