خانه خورشید

 

ابرها دل نگرانت شدند 

کوه ها مثل مرد 

سروها مثل هم 

منتظرانت شدند 

رودها جاری احساس زمین می شدند 

تا که بیایی سحر 

از طرف خانه خورشید و بعد 

شعر بخوانند برایت همه 

زمزمه شوق و امید مرا