بارندگی

آسمان ساده خندید بر ما 

مشتی از آب پاشید بر ما 

از دل ابر تیره دوباره 

قطره ای آب بارید بر ما 

مثل سنجاقکی پر گرفتیم 

ریخت احساس امید بر ما 

خنده هایی پر از باد و باران 

قهقهه باز کوچید بر ما 

ابر می خواند شعری پر از شوق 

در دلش حس تاکید بر ما 

از سحرگاه این روز تعطیل 

آسمان ساده خندید بر ما 

با خطی از سبزه

یادداشت 

می نوشت 

روی زمین فصل نو 

باخطی از سبزه و از یاسمن 

گوشه ای از صفحه را 

با گل و با غنچه پر از عطر کرد 

بعد از آن 

دفتر هر کوه و دشت 

بوی خدا عطر بهاری گرفت