بچه های ایل

دود چون پرنده ای
می پرد در آسمان
جمع دور آتشند
بچه های شادمان
گله فکر رفتن است
فصل فصل رنگ هاست
پر شده تمام دشت
این صدای زنگ هاست
وقت کوچ می رسد
آخرین نگاه ها
باز فصل رفتن است
فصل کوچ و راه ها
بچه های شادمان
دور گله می دوند
بچه های ایل باز
شادمانه می روند

دشت و کلاغ

زیر بال آن کلاغ
آسمان دشت بود
با صدای قارقار
شعر تازه می سرود
پیش از او یک چلچله
شاعر آیینه بود 
قلب او مثل بهار
ساده و بی کینه بود
چند روزی می شود 
رفته حالا چلچله
مانده در ذهن فضا
شور و حال و هلهله
خاطراتی از کلاغ
مانده بر روی درخت
بوی خون پیچیده است
بعد از آن بوی درخت
آسمان بی شاعر است
دشت تنها مانده است
شعر مرگ خویش را
آن کلاغک خوانده است
باد با آن حادثه
شعرها را برده است
دشت بی شعر و سرود
دشت سرد و مرده است
1379

گرم

هوای گرم تابستان امسال 

پر از احساس های گرم بوده